فیلم "چهارشنبه خون به پا می‌شود"؛ پُر هیاهو در رونمایی؛ بی‌رمق در اکران!/ روایتی خام با متنی ضعیف/ استفاده از ستاره ‌ها برای پر کردن نقاط ضعف

گروه فرهنگی «سراج24»- مرتضی اسماعیل دوست: تاریخ سینما آثار ارزنده ای در باب موضوع گروگان گیری به خود دیده است که با وجود سوژه مناسبی که برای ایجاد تهییج در مخاطب دارد، آثاری پُرمخاطب با قابلیت های ارزنده ای از سکانس های معلق زا و تنش زا بوده است. قابلیتی که در سینمای ایران به دلایل مختلف مورد غفلت قرار گرفته و آثار چندانی به لحاظ کمی و البته کیفی در این باب ساخته نگردیده است.

اکران اخیر فیلم «چهارشنبه خون به پا می شود» ساخته حماسه عظیمی پارسا در سینمای ایران فرصتی است تا ضمن نگاهی موجز در این مجال، اشاره ای به نادیده گرفتن برخی موضوعات و ژانرها در سینمای ایران داشته باشیم و در ضمن به ضعف های عمده ای که اثر جدید سینمای ایران در برداشته است، نظری بیفکنیم.

فیلم «چهارشنبه خون به پا می شود» به موضوع گروگان گیری می پردازد اما چنان صحنه ها در دل روایتی خام دستانه و با اجرا و بازی ها و متن ضعیف قرار می گیرد که ایجاد هرگونه ضرب اهنگ تعلیق را از وجود مخاطب دور نگاه می دارد. البته این گونه آثار قابل مقایسه با آثار برجسته تاریخ سینما مانند «بعد از ظهر سگی» و «مخمصه» نمی باشد اما فیلم در راستای طرح و ارائه موضوع حتی از بیان موارد حداقلی در اجرایی سینمایی استاندارد هم ناتوان است.

فیلم ساخته شده توسط حماسه عظیمی پارسا در نامگذاری همراستا با اثری برجسته از پل تومانس اندرسون بوده اما در اجرا جزو آثار بسیار سطحی همین سینمای ما به حساب می آید. در خلاصه داستان «چهارشنبه خون به پا می‌شود» آمده است:« مواظب باش عاشقم نشی ممکنه تا صبح زنده نمونم.» همین خلاصه داستان، تصوری خلاف رویه ژانر را در اثر متجلی می سازد، چرا که فیلم برخلاف داستان یک خطی و تصور اولیه رخ داده برای بیننده به سمت صحنه های عاشقانه و اضافی بسیاری رفته و زمان فیلم معطوف به سکانس های بیهوده بسیاری می شود.

همچنین اجرای کارگردانی در سطح نازلی قرار گرفته و توان بخش جسارت لازم در این گونه ژانرها نمی باشد. نگاه سانتی مانتالیستی کارگردان به روابط شکل یافته و پرداخت عاشقانه هایی به سبک آثار دهه 70 سینمای ایران و تحولات و پرداخت هایی شعاری در این اثر موجب بروز اثری کلیشه ای و نخ نما شده از جهت پرداخت گردیده است، در صورتی که موضوع و طرح اولیه قابلیت پرسه زدن در سینمایی پویا را داشته است.

از این رو حضور بازیگران مطرح و عوامل شناخته شده بسیار در فیلم «چهارشنبه خون به پا می شود» تنها جهت پُرکردن ویترین تماشای مخاطب گردیده است، تصوری که بسنده کردن به آن در سینمای امروز شکستی محض را به همراه خواهد داشت و به نظر می رسد همین تصور خام دستانه نزد تهیه کننده و سازنده اثر موجب بی توجهی به ظرفیت های درام پردازی و شخصیت سازی در دل روایتی شناور شده است. فیلمی که حتی توجه رسانه ها را با همه هیاهوی اولیه و رونمایی خوش آب و رنگ! خود به همراه نداشت و با همه ستاره ها در گیشه با وضعیت نامناسبی همراه گردیده است.